タスク４：空想作文

ณ เวลาแบบนี้ก็แอบมาอัพบล็อก
แหะ ๆ

ครั้งนี้ก็เป็นอีก タスク หนึ่งของวิชานี้นะคะ
ในครั้งนี้ก็เป็นหัวข้อ 「空想作文」！

เอาจริง ๆ ว่าก็แอบเขินนิดนึงที่เอามาเปิดเองแบบนี้เลยว่าเป็นของใคร
แต่คิดว่าถ้าได้เอามาเป็น case study ให้ทุกคนก็ดีเหมือนกันค่ะ แหะๆ

空想作文 ในครั้งนี้ของเราเนี่ย มีธีมเป็น 「星の王子様」หรือก็คือ เจ้าชายน้อย นั่นเองงง

จริง ๆ ที่เลือกธีมนี้แล้วเขียนเพราะว่า อิน หนังสือเล่มนี้อีกครั้งพอดี

จริง ๆ สำหรับเราแล้วเรื่องนี้มีประโยคแบบ ที่อ่านแล้วรู้สึกแบบ ยังไงดี อาจจะไม่ได้ยิงตรงไปที่หัวใจเลย

แต่มันจะค่อยๆซึมเข้าไปแทน อ่านแล้วอิน ร้องไห้ด้วย งงเลย 5555555

ก็เป็นหนังสือเด็กที่ผู้ใหญ่อ่านได้นะคะ 

ยังไงก็เพื่อที่จะไม่เป็นการเสียเวลาผู้อ่าน

ก็มาดูกันเลยค่ะว่าเป็นยังไงบ้าง เย้

「この銀河には、無数の星があって、人も何億人もいるのに、どうして私にとって君がこんなに特別な存在なのか？」と自分に何回も聞いた。

あ、でも君に聞いたこともあるんだね。

「君より格好がよく、声も綺麗で、歌も上手な人がたくさんいるのに、どうして君が誰よりも私にとって特別なのか」と言ったら、君が少しびっくりしたが、そのあとでにっこり笑った。君は私の質問に答えずに、逆に私に聞いた。「君は『星の王子様』という本を読んだことある？」と。そういった本を読んだことがなかった私はただ首を横に振った。

「やっぱり、読んだことないね」と言って、空を見上げた君は空にある星に指をさした。

「あれは僕の星。僕がどんなに帰りたくなくても、どんなに君と一緒にいたくても、その星に帰る日はいつか来る。でも、それは大丈夫よ」

「へえ、どうして？」

「教えないよ、その本を読んだら分かるよ。でも、分からなくても大丈夫だよ」と言いながら笑っている君の姿はまだ心から消せない。いや、まだ覚えているのは、必死に頑張って覚えているからだね。

その日から間もなく君があの星に帰った。

君が戻ったあと、私は読んだよ、その本、星の王子様を。

今、私はもう分かったよ、どうして君が私の特別な人か。それと、その時に君が言ったことももう分かったよ。

海で溺れてほとんど死にかけたことがあって、ずっと嫌いだった海だけど、君の瞳と同じように青いから、その青い海を見ただけで、私は君を思い出すようになる。

君がいつも午後3時私に会いに来ていたから、2時になったら、嬉しくなる。そこから時間が進めば進むほど、どんどん嬉しくなる。そして3時になるとドキドキしたりするんだ。でも、君が来なくても、いつも4時に君に会って一緒に過ごした瞬間を覚えているから、思い出すと気持ちが軽くなる。

あの歌も、君がくれたこの世で一つだけの歌。他の人が聞いたら一般の歌だけで、他の綺麗な歌もたくさんあると思うかもしれないが、君が私のためにせっきょく編んでくれた綺麗な言葉は、一編の詩になり、この歌になったから、君の歌は何歌より綺麗で大切だ。

また、空に無数の星があるのに、君の星しか見えないんだ。君の星を見て、君がそこにいると知っているから、あの星を見ただけで、幸せになれる。

宇宙人の君と比べると私の短い人生の中で、君を知ったのは何より特別なことだ。今まで君を待っていることなんて、他の人が分かってくれなくても、他の人にばかにされても大丈夫。私しか分からなくてもいい。

君に会いたい、もう一度だけでもいい。

だから、宇宙テレビ放送で、君を少しでも知らない…全く知らない記者が毎日の天気予報みたいに報道した、君の訃報なんて知りたくなかった。

・

・

・

時間を戻れれば、君を行かせないで、できるだけ君をぎゅっと抱きしめて、慰めたのに。

これからできるのは、君が残したものを見て、君のことを思いがけることだけだね。

ก็จะประมาณนี้นะคะ
จริงๆ ถ้ามีใครอ่านแล้วงงสามารถฟีดแบกได้เลยนะคะ ㅠㅠ
เพราะจริง ๆ เราเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาโดย based on true story and my feeling น่ะค่ะ
ตอนที่คิดว่าจะเขียนอะไรดีเป็นช่วงที่เราเศร้าๆพอดี
เลยคิดเรื่องอื่นไม่ค่อยออกเท่าไหร่ ก็จึงออกมาเป็นเรื่องนี้นะคะ แหะ

แต่อย่างไรก็ตาม เราจะมาดูตามสีที่เราได้ทำไว้นะคะ !

ก่อนอื่นก็ สีฟ้า จะเป็นส่วนที่ต้องเปลี่ยนคำ

ก็ได้แก่

①消せない　　　ー　消えない

②一般の　　　　ー　ただの

③せっきょく　　ー　わざわざ

④戻れれば　　　ー　戻せれば

⑤思いがける　　ー　思い出す

ส่วนใหญ่ที่อาจารย์แก้ให้ก็จะเป็นการเลือกใช้คำที่ดีกว่าค่ะ (เช่น เหมาะสมกว่า ความหมายถูก)

แล้วก็ยังคงมีความผิดไวยากรณ์อยู่เล็กน้อย ๆ แหะ ๆ

แต่ก็รู้สึกว่าผิดน้อยลงแล้วนะ !

สีแดงเป็นส่วนที่เติม ก็คือเปลี่ยนเป็นรูป ～てくれる ก็พอเปลี่ยนแล้วก็รู้สึกเป็นธรรมชาติมากขึ้น

แล้วก็สีเขียวอันนี้ เป็นคำศัพท์ใหม่ที่เราแอบลองใช้ค่ะ

ในครั้งนี้ก็ได้เรียนรู้ศัพท์

訃報 （ふほう）

- 人が死んだというお知らせ　（新明解国語辞典）

จริง ๆ คำนี้เราก็ได้เห็นตอนอ่านข้อความหนึ่ง ซึ่งข้อความนี้ก็แบบ แสนเศร้า จำได้ว่าอ่านจบแล้วร้องไห้เลย ครั้งนี้พอมาเขียนงานของตัวเองก็เลยแอบเอามาลองใช้บ้างเหมือนกัน แต่ว่าเราหาข้อความนั้นไม่เจอเสียแล้ว TT เลยไม่ได้เอามาให้อ่าน แต่ว่าถ้าเจอก็จะเอามาให้ทุกคนได้ลองอ่านนะคะ (จริงๆแอบเอาวิธีการเขียนของเขามาใช้ด้วย)

นอกจากนี้ ก็มีคำพูดส่วนหนึ่งจากเรื่องเจ้าชายน้อยที่เราเอามาปรับใช้

จริง ๆ คิดว่าถ้าเป็นคนที่เคยอ่านจะต้องรู้ทันทีเลยค่ะ 555555

แต่ว่าไม่เคยก็ไม่เป็นไรนะคะ แต่อยากให้ลองได้ไปอ่านหนังสือเล่มนี้เหมือนกัน ภาษาไหนก็ได้!

สำหรับ タスク นี้ก็ถือเป็น タスク สุดท้ายของวิชานี้แล้ว

สิ่งที่ได้คิดไตร่ตรองจากงานนี้คือ

อย่างแรก ต้องอ่านให้เยอะกว่านี้ ! 

จริง ๆ ก็จะคล้ายๆบล็อกก่อนหน้านี้ที่เราได้บอกไปว่าเรายังรู้สึกว่าตัวเองมีคลังศัพท์ในหัวน้อยอยู่เลยอาจจะไม่สามารถเลือกคำที่สามารถสื่อสิ่งที่เราอยากสื่อออกมาได้ทั้งหมด ก็ยังน่าเสียดายไปนิด บวกกับว่าพอเป็นงานประเภทสร้างสรรค์ เช่น นวนิยาย แล้วถ้าเราไม่ได้อ่านเยอะ  ไม่ได้ฝึกเขียนเยอะ สำนวนตอนเขียนก็จะไม่ค่อยสวยมากเท่าไหร่ ซึ่งอันนี้เราคิดว่าแม้แต่ในส่วนของภาษาแม่ก็เป็นค่ะ หลังจากสอบเสร็จปิดเทอมครั้งนี้ ก็คงต้องมากระตุ้นตัวเองแล้วกับโปรเจค #AbookperweekChallenge !!

หลังจากนี้ต่อไปก็คงจะต้องศึกษาแล้วล่ะค่ะว่าประโยคแบบไหนที่จะอยู่ในใจคน (ง่อวว)

และอย่างที่สองที่คิด คือ เรารู้สึกว่างานครั้งนี้ มีข้อผิดพลาดน้อยลง ! ก็ไม่แน่ใจว่าแปลว่า เรามีความพัฒนาหรือเราใช้ประโยคง่ายไปหรือเปล่านะ 555555 แต่เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเอง ก็คือเราก็มีความพัฒนาเด้อ !! แต่อันนี้ก็พูดจริงนะคะ เรารู้สึกว่ากระบวนการคิดของเรามันก็เปลี่ยนที่ละเล็กละน้อยจากการได้เรียนวิชานี้อยู่นะคะ อย่างเรื่อง 連体修飾節 ที่เคยได้พูดถึงในคลาสก็มีการใช้ในครั้งนี้อยู่เหมือนกัน ก็คือประโยค 「そういった本を読んだことがなかった私はただ首を横に振った。」จริงๆตอนคิดเป็นภาษาไทยจะคิดประมาณว่า เพราะว่าไม่เคยอ่านฉันจึงส่ายหัว ถ้าเขียนตรง ๆ เลยก็คงเป็น そういった本を読んだことがなかったから、ただ首を横に振った。แต่จำได้ว่าการใช้ 連体修飾節 จะเป็นภาษาที่ใช้นิยายอะไรประมาณนี้มากกว่าก็เลยนั่งเรียงประโยคใหม่ค่ะ ก็คิดว่าในอนาคตถ้าได้ลองเขียนงานแบบนี้อีก จะลองฝึกใช้เยอะๆนะคะ

ก็ขอจบบล็อกในครั้งนี้เพียงเท่านี้

ก็หวังว่าทุกคนจะอ่านอย่างสนุกสนานนะคะ เย้

ไว้เจอกันใหม่บล็อกหน้า สวัสดีค่า